Wijnexperts zijn een slag apart. Ze verkondigen meningen waarnaar bijna geen wijnconsument zich gedraagt, meldt W. Blake Gray over Amerikanen op Wine Searcher. Die drinken Merlot en boterachtige Chardonnay, alsof hen nooit is aangerekend dat ze wijnonbenullen zijn. En in plaats van die hoog geprezen Riesling kopen ze liever Zinfandel. En over wijn-spijs-combinaties gesproken: dat, volgens experts, wat ze naar binnen werken vloekt bij de wijn, daar trekken ze zich niets van aan.

Lees meer.

Overal in Frankrijk is de ‘floraison’ al zichtbaar. Dat betekent dat de wijngaarden een maand tot drie weken eerder ‘bloemen’. Die ontwikkeling zet zich versneld voort omdat de komende week zacht en warm weer wordt verwacht. In de Bourgogne heeft de huidige generatie wijnboeren dit nog nooit beleefd.

Lees meer.

Vijf boeven, inclusief een Franse politieman die zichzelf voor geheim agent uitgaf, hebben een argeloze champagneboer 50.000 flessen champagne lichter gemaakt. De man leed een verlies van bijna 2 ton en is inmiddels failliet. De bedriegers maakten de wijnboer wijs dat zijn flessen voor geheime missies waren bestemd, waarbij zelfs de koning van Marokko en de Amerikaanse president werden genoemd, meldt de krant Le Parisien. Thedrinksbusiness geeft de affaire als volgt weer:

Kalk wordt wel het witte goud voor de wijngaard genoemd. Maar niet als er teveel in de bodem zit. Bovendien is niet alle kalk hetzelfde. Het is een soort leisteen, maar de namen zijn niet uitwisselbaar. Zo tref je in de Saint Émilion leisteen die geen kalk is. De verschillen worden in dit artikel belicht. En ook de voor- en nadelen van die bodemstructuren voor de wijngaard.

Lees meer.

We hebben het al vaker gezegd: het blijft in de Duitse wijnwereld een warrig boeltje. De Europese wijnrecht-regeling van 2009 heeft daarin geen verbetering gebracht. De ‘kwaliteitswijn’ blijkt niet de top te zijn. En in prijs kan een 'qualitäts'-Riesling uit een regio als Rheinhessen in prijs verschillen van 3 tot 300 euro. Sommige wijnboeren zijn zelf maar een duidelijk onderscheid gaan maken. Zo is er een begonnen met werkdag- en zondagswijnen. Een ander werkt weer met de oplopende kwaliteiten ‘Handwerk’, ‘Leidenschaft’en ‘Faszinazion’. Bovendien wordt er met termen gewerkt als ‘Kellermeister Edition’ en ‘Basissorten’, die consumenten op een dwaalspoor brengen. Ieder Bundesland heeft z'n eigen wijnwetgeving. En dat levert een etiketten-circus op waarin niemand buiten de eigen regio meer de weg weet. Bovenaan torent dan de regeling van de predikaatswijngoederen, de VDP, het niveau van de Franse grand cru.

Al jaren wordt er gepraat over verheldering van de situatie. Maar er is nog steeds niets concreets bereikt. In Der Spiegel wordt de situatie nog eens duidelijk belicht.

Lees meer.