Diego Planeta, pionier van de Siciliaanse wijnindustrie Sicilian wine industry en stichter van het bekende wijnhuis Planeta is op 80-jarige leeftijd overleden en in besloten kring begraven. Italiaanse media melden:

Rechts de vervalste fles: andere inkt en rommelig logo.

Een man die in Marokko bekend staat als de "Keizer van de wijn" riskeert een zware boete van de douane en een rechtszaak. Assabah bericht dat maanden nodig zullen zijn om de boete te kunnen berekenen die aan Ouled Lekhribgui zal worden opgelegd. De verdachte deed jarenlang handel in smokkel- en vervalste alcohol. Volgens het blad werkte de "Keizer" samen met tientallen hotels, restaurants, bars en nachtclubs in heel het land. De douane zal naar verwachting een schadevergoeding van meer dan één miljard dirham eisen. Een speciaal team van de douane doet onderzoek naar de handel en naar hoe de verdachte zijn goederen op de markt wist te liquideren. Het merendeel van de smokkel alcohol zou via de Mauritaanse grens in Marokko zijn ingevoerd.

Om meer balans in de champagne te krijgen zal meer moeten worden gelet op de bitterheidsgraad. Dat vindt Cyril Brun van het huis Charles Heidsieck. Op die manier kan het verzwakken van de druiven-zuurgraad door stijgende temperaturen worden gecompenseerd, denkt hij. Bovendien kan het de frisheid en de duur darvan ten goede komen. The drinksbusiness meldt:

Bernd Weeke, consultant en sommelier, en wijnkoper Anne Greveling hebben in Nootdorp het diploma Magister Vini ontvangen uit handen van de voorzitter van de examencommissie Magister Vini, Gerhard Horstink. Het diploma Magister Vini is het hoogst haalbare Nederlandse diploma op wijngebied. Totaal telt Nederland nu achttien Magistri Vini.

Wat tot voor kort een trend was, druppelt nog wat na. Het wijnarrangement is op z’n retour. Restaurants, bistro’s en andere eterijen gingen het in elkaars kielzog verkopen als een extra ‘service’. Maar daarachter hielden zich bij menige horekaffer drogredenen schuil. Die categorie wilde van kelderdochters af, die daar lagen te verinteresten. En die konden alleen maar met trucs hun weg naar de gast vinden. De bekendste twee: uitschenken bij het kerstdiner, alsof het bijzondere wijnen zijn. Of zowat bij ieder menu in een wijnarrangement stoppen. Dat kon wel uit acht glazen bestaan. Vaak was het een zwaktebod dat de vaste leverancier naar eigen beste profijt samenstelde. Wie zich dat liet aanleunen, herinnerde zich de andere dag nog vaag waar hij de avond tevoren geweest was. En hield niet alleen van al die wijn koppijn over, maar ook van de rekening. Want die stond in veel gevallen niet in verhouding tot de kwaliteit van het kelder-residu.