Wijnconsumenten. Die zijn er nogal wat. Maar hebben ze het in het wijnwereldje ooit tot iets anders gebracht dan ‘doelgroep’? in feite zijn ze monddood. Klinkt overdreven, maar is het niet. Ze mogen alleen maar hun portemonnee trekken. En verder wordt alles ergens anders bedisseld. Hoe hoog de wijnaccijns wordt. Wat voor marges de grootgrutters per wijn pakken. Welke horekaffers onbelemmerd kunnen graaien. Daar komt nog bij dat het Gezondheidsbolwerk hen in de hoek van de paria’s dreigt te schuiven. Omdat ze geacht worden met elk glas aan hun fysieke ondergang te werken. Het is vandaag de dag ‘en vogue’ om alcoholisch zo droog mogelijk te staan en desondanks met gecastreerde wijn toch te willen delen in de verbroederende atmosfeer die een goed glas op z’n tijd teweeg kan brengen. Wie daar kritiek op heeft buigt zogenaamd niet mee met ‘de geest van de tijd’.

Van het parlement moeten wijndrinkers het ook al niet hebben. Dat laat de oren hangen naar de opvattingen van wijnhaters, die minder reclame, minder verkooppunten en hogere prijzen willen. En kom nou niet aan met het excuus dat wij toch een consumentenbond hebben. Want die komt voor wijn zelden verder dan een professioneel afgekraakte flutkeuring.

Franz Lampe van De Wijnbeurs heeft een talent voor aandikkerij. Dat hebben wij al herhaaldelijk laten zien. Ook deze keer beveelt hij een cru-loze wijn aan die hij duur verkoopt. Want die komt van een château-graaf die in de Saint-Émilion ‘een beroemde eigenaar’ is van wijnhuizen met de status van premier grand cru classé. Dat zou dan volgens Franz moeten betekenen dat je een klasse-aankoop doet. Hier zijn tekst:

Het gaat goed met de internetverkoop van wijn, meldt het Franse Terre de Vins. Al tien jaar zit er groei in. In 2019 werd er voor 100 miljard omgezet. Een groei van 11% ten opzichte van het jaar daarvoor.

Een nieuwe schroefdop die wijninformatie bevat, wordt gepresenteerd als een ‘revolutie in de Europese wijnindustrie’. De sluiting is intwikkeld nij Guala Closures en wordt bij wijze van primeur gebruikt bij Vigneti Massa in het Italiaanse Piemointe. De wijnconsument kan de authenticiteit van de fles bevestigd krijgen door middel van ‘blockchain’-technologie. Daarmee krijgt hij informatie over de herkomst van de wijn. Het is eveneens mogelijk om zo proefnotities en recensies onder ogen te krijgen. The drinksbusiness meldt:

Wijnmakers behoren niet allen tot dezelfde categorie. Er zijn er die in opdracht werken en wijnen maken die de familie of het bedrijf dicteert. Of die maken waar de supermarkt het meeste omzet mee boekt. En er zijn onafhankelijken, die de wijn maken die zij zelf voor ogen hebben. Wine-Searcher dook erin en vraagt zich af wat de persoon onderscheidt van de vakman.